Η Μονή Δαδιάς είναι ένα ανδρικό μοναστήρι, το οποίο βρίσκεται στην περιφερειακή ενότητα του Έβρου σε απόσταση 10,5 χλμ. ΝΔ από το Σουφλί και 63 χλμ. ΒΑ από την Αλεξανδρούπολη, κοντά σε δρόμο παράλληλο με τον ποταμό Έβρο. Ο δρόμος αυτός αποτελεί προέκταση της Εγνατίας οδού, που οδηγεί στο Διδυμότειχο, την Αδριανούπολη και άλλες σημαντικές πόλεις. Χτίστηκε στη βάση ενός κατάφυτου, μεγάλου βράχου ύψους 80 μέτρων και περιβάλλεται από χαμηλούς λόφους με άφθονα νερά και η περιοχή γύρω από το μοναστήρι ονομάζεται «Παλαιοχώρα».
Η σημερινή Μονή αποτελείται από δύο συνεχόμενα και ομοιόμορφα τμήματα, το βόρειο και το νότιο, που δημιουργούν σχήμα κεφαλαίου Π.
Στους ξενώνες της έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε τις κατασκηνώσεις της Μητροπόλεως, οι οποίες ξεκίνησαν το 1962 και συνεχίζουν την λειτουργία τους μέχρι σήμερα.
Οι διψασμένοι ταξιδιώτες έχουν την ευκαιρία να αναζωογονηθούν από το δροσερό και πεντακάθαρο νερό της Μονής, το οποίο έρχεται κατευθείαν από τα βουνά του δάσους της Δαδιάς. Οι επισκέπτες φεύγουν με φιάλες γεμισμένες από αυτό το νερό.
Οι επισκέπτες μπορούν να καταφθάσουν με πούλμαν, είτε και με το δικό τους όχημα, καθώς υπάρχει άνετο παρκινγκ. Από εκεί έχετε την δυνατότητα να ξεκινήσετε και έναν όμορφο περίπατο μέσα στο δάσος.
Η ιστορία της.
Η χρονολογία ίδρυσής της δεν είναι ακριβής αλλά αναφορές σχετικά με την ύπαρξή της υπάρχουν από τις αρχές του 17ου αιώνα. Είναι αφιερωμένη στο Γενέσιο της Θεοτόκου, πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου και υπάγεται στην Μητρόπολη Διδυμοτείχου Ορεστιάδας και Σουφλίου.
Από τα βυζαντινά χρόνια εμφανίζεται ο Μοναχισμός στην περιοχή της Δαδιάς, αλλά δεν υπάρχουν ευρήματα που να αποδεικνύουν την ύπαρξη της Μονής στα βυζαντινά και μεταβυζαντινά χρόνια, εκτός από ένα Μεσοβυζαντινό θωράκιο, που φυλάσσεται μέχρι και σήμερα στο Καθολικό του ναού και μια σπασμένη βάση από μανουάλι. Στην Μονή βρέθηκε, επίσης, μαρμάρινη πλάκα με ανάγλυφο το Θράκα Ιππέα, η οποία βρισκόταν στον ξενώνα της μέχρι το Νοέμβρη του 1912 που η μονή καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου. Το ανάγλυφο αυτό, βρίσκεται σήμερα στο μουσείο της Σόφιας.
Το 1912 η Μονή ανατινάχθηκε από τους Τούρκους για λόγους εκδίκησης. Καταστράφηκε ολοσχερώς το εσωτερικό του ναού και έμειναν μόνο οι πέτρινες κολώνες. Από την καταστροφή αυτή διασώθηκαν περίπου 15 εικόνες, δύο εκ των οποίων η θαυματουργική εικόνα της Παναγίας και του Αγίου Γεωργίου. Μόλις το 1930 και με τη βοήθεια των κατοίκων της περιοχής, γίνεται η πρώτη προσπάθεια ανακατασκευής του Καθολικού κι από τρίκλητος ναός βασιλικού ρυθμού διαμορφώθηκε σε ορθογώνια μονόχωρη αίθουσα με ξύλινη στέγη , όπως είναι και σήμερα. Η ανασύσταση της Μονής έγινε το 1960 με ενέργειες του τότε Μητροπολίτη Διδυμοτείχου Κωνσταντίνου
Το 1947, μετά την εισβολή στην Κύπρο, η Μονή κατάσχεται από την Πολιτεία και γίνεται στρατόπεδο μέχρι το 1995.
Από το 1996 μέχρι το 2001 γίνονται εκτεταμένες οικοδομικές επεμβάσεις στην Μονή και, έτσι, παίρνει την μορφή που έχει μέχρι και σήμερα. Από το 2002-2009 υπεύθυνος της Μονής ήταν ο Αρχιμανδρίτης π. Νικηφόρος Ζαμπουνίδης ,σήμερα εφημέριος του Αγ. Ιωάννου Βατάτζη στο Διδυμότειχο.
Το Καθολικό της Μονής, όπως και τα περισσότερα τμήματά της έχουν πρόσφατα ανακαινιστεί και το 2011 εξελέγη Καθηγούμενος ο Αρχιμανδρίτης Ελπιδοφόρος Λημναίος.
Τηλέφωνο: 2554 051361
Μάθετε περισσότερα για τα κορυφαία αξιοθέατα και τις περιοχές που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε στον Έβρο και γνωρίστε περισσότερα για την ομορφιά και την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου.